De uitdaging bij deze tuin was om een verdeelsleutel te vinden tussen weinig onderhoud en veel bloeiende planten. De situatie, ligging en grondsoort zijn bij deze woning nogal bepalend geweest voor het ontwerp en de realisatie van de tuin.
De kavel met de woning ligt in een nieuwbouwwijk en is gebouwd op voormalige landerijen. De bovengrond in de tuin bestaat uit een redelijke laag teelaarde met in de ondergrond een dikke veenlaag. Verder hebben we in de wijk te maken met eens slechte (grond)water huishouding.
De tuinen zijn relatief nat en de afwatering van het regenwater in de wijken moet via de “natuurlijke” weg afstromen. Het achterliggende idee van de gemeente is prima maar in de praktijk werkt de afwatering te langzaam en is het niet afdoende.
Gezien deze feiten en de negatieve ervaringen van de opdrachtgever met veengrond is besloten om de totale kavel met 50 cm op te hogen en te voorzien van drainage.
Om verzakkingen te voorkomen is besloten om de oprit te (onder)heien. De wens van de opdrachtgever was een groot terras aansluitend op de serre. Het terras heeft een ronde uitstraling en is uitgevoerd in hardhout waarbij de palen, om verzakking te voorkomen, op het zand zijn gefundeerd.
Het ontwerp bij deze tuin is gebaseerd op zichtlijnen vanuit de serre. Vanuit de serre kan de halve tuin worden overzien. Verder is de tuin opgebouwd uit grote vakken waarvan twee met siersplit en de overige met grote groepen bodembedekkende planten. Om de ronde vorm van het terras te accentueren zijn rondom het terras (dakvorm)bomen geplant.
De constructie met leilindes belemmert de inkijk vanaf de achterburen.
